Bu sabah Victoria oldukça erken uyanmıştı. Her ihtimale karşı derse geç kalmamak için, 1 saat erken uyanmıştı. Hemen kıyafetlerini giyinmişti. Saçlarını düzenledi ve kendine gelmesi için yüzüne soğuk su sıçrattı. “İşte! Tamam hazırım.” Demişti kendi kendine. Victoria biraz heyecanlıydı. Bunun normal olabileceğini düşünerek, hemen odasından çıktı ve hızlıca merdivenleri inmeye başladı. O kadar hızlı hareket ediyordu ki, her an düşebilme ihtimali vardı. Bu yüzden gözleri merdivenlere kenetlenmiş durumdaydı. Victoria merdivenleri indikten sonra seke, seke bahçeye doğru koşmaya başladı. Kendisini çok küçük bir çocuk gibi hissediyordu. Dersin işleneceği derslikte kimsecikler yoktu. Bu yüzden Vicky, erkenden girmek istemedi. Bir yer gördü ve çömeldi. Elleriyle bacaklarını kavrayarak oturuverdi. Boş, boş bahçeye bakıyordu. Bir insan o bahçeye oturup ömrünün sonuna kadar bakmak isterdi. Çünkü orası herkesi rahatlatırdı. Özelliklede Victoria’yı. 15 dakika boyunca oturuyordu. Profesör erken gelmişti ve bir ağacın dibinde oturuyordu. Profsör Victoria’ya arkası dönük olduğu için onu görememişti. Victoria da görmediği için bir şey yapmadı. Ve yavaş yavaş öğrencilerin gelmeye başladığını görmüştü. Fazla kişiler gelmemişti, bu yüzden rahatını bozmak istememişti. Biraz daha oturduktan sonra öğrencilerin çoğaldığını fark etti. “Kalkma zamanı Vicky.” Demişti kendi kendine ve doğrulmuştu. Ardından profesör de oturduğu yerden kalkmıştı. Nereye gittiğini anlamamıştı. Diğer öğrenciler de aynı şekilde. Koşar adımlarla dersliğe doğru yönelmeye başlamıştı. Bütün öğrenciler birbirlerini inceliyorlardı. Arkamda bulunan turuncu saçlı çocuk çok garibime gitmişti. Havuç renginde saçları ve mas mavi gözleri vardı. Birde gözündeki o koca, kalın gözlükler. Çok bilgin birisine benziyordu. Elinde kalın bir kitap vardı ve okuyordu. Kitabın ne olduğunu Vicky anlamış değildi. Kafasını sağ sol a çevirip önüne döndü ve Profesör’ü beklemeye başladı. Az kalmıştı neredeyse gelecekti. Profesör gelmişti sonunda. Elinde bir kavanoz ile. Profesör dersliğe varınca bütün öğrenciler birden sessizliğe bürünmüştü. Profesör, siyah bir gömlek giyinmişti ve saçları inanılmaz parlak görünüyordu. Ten rengi bembeyazdı ve parlıyordu. Bu Victoria dahil herkesi etkilemişti.
Kısa bir sessizlikten sonra Profesör konuşmaya başlamıştı;
"Merhaba arkadaşlar. Ben Sihirli Yaratıkların Bakımı profesörünüz George Crownie. Yeni döneme hoş geldiniz. İlk dersimizde konumuz: Patlar Uçlu Kelekerler. Evet, arkadaşlar içinizde onlar hakkında bilgisi olan var mı?" Dedi ve etrafa bakmaya başlamıştı. Muhtemelen parmakları bekliyordu. Victoria bu ismi ilk kez duyuyordu. Etrafta fazla kimseler de parmak kaldırmıyordu. Sanırım pek çok kişi bu kelimeyi ilk kez duyuyordu. Victoria aslında bildiğini düşünüyordu. Ama yanlış çıkmasından korktuğu için parmak kaldırmamakta ısrarlıydı. Profesörün gözlerinin içine bakıyordu sadece. Birkaç saniye sonra arka taraflardan bir parmak kalkmıştı. "Soluk ve kaygan görünen bir canlıdır. Kabuksuz ıstakoza benzerler. Olur olmaz yerde bacakları vardır." Dedi çocuk bilgin bir tavrıyla. Victoria, kimin söz aldığını merak edip arkasına baktığında bu çocuğun ders başlamadan önce gördüğü havuç renginde saçları olan çocuk olduğunu görmüştü. Şaşırmıştı ve gülümsüyordu. “Hımm, demekki, ders başlamadan okuduğu kitap buymuş. Ama nerden biliyordu ki Profesörün bunu soracağını ?” Dedi içinden ve fazla takılmamak için önüne döndü. Profesörü izlemeye başladı. Profesör, arkamdaki çocuğa döndü ve;
" Aferin, doğru yanıt. Fakat biraz daha açmak gerekli. Daha iyi anlamanız için ayrıntılı olarak anlatacağım." Dedi. İmalı bir şekilde konuşuyordu Prof. Bu Vicky’in hoşuna gitmişti. Ardından Profesör derin bir nefes alıp verdi. Ve uzun, uzun anlatmaya başladı. Prof. Anlatırken herkes onu izliyordu dikkatlice. Başka hiçbir şeylerle ilgilenilmiyordu. Sadece arkada bir çocuk sürekli önünde bulunan kağıtlarla uğraşıyordu. Victoria profesörü dinlemeye devam etmişti. Çok akıcı bir şekilde anlatıyordu. Victoria duyduğu şeylerden etkilenmişti. Çok ilginç şeylerdi. Bu anlattığı şeyi iyice merak etmişti. Ardından profesör dersliğe getirdiği kavanozu hepimizin görebileceği bir yere yerleştirdi. Herkes görebilmek için kafasını yukarı doğru kaldırıyordu.
Victoria tiksinmişti. “Iyy, bunlarda ne böyle.” Dedi. Ses tonu oldukça sessiz çıkmıştı. Belki de profesör bir tepki verir diye. Ama etrafta bulunan öğrenciler den tiksinme sesleri çok geliyordu. Vicky profesöre baktığında yüzünde normal bir ifade vardı. Yüzü derse girdiği an gibi aynıydı. Bu yaratıkları anlatmaya devam etmişti. Victoria dinledikçe etkilenmeye devam ediyordu. Bu bitkilerin tehlikeli olduklarını anlamıştı. Profesör sersemletme büyüsünün işe yaramayacağını söyleyince Vicky ürkmüş ve şaşırmış gibi olmuştu. Diğer öğrenciler daha büyük tepkiler vermişti. O sırada Vicky uzun bir anlatımından sonra not almaya başlamıştı. Bütün anlatımlar bitince not almak onun için daha sağlıklıydı. Diğer yolla önemli olan yerler kaçırılabildiği için. Profesör uzun bir anlatımından sonra anlatımını bitirmişti. Asasını kavanoza tuttu ve kulübeye doğru yönelmeye başladı. Ve camdan içeri girdi. "Evet arkadaşlar dersimi dinleyenlere ve not alanlara çok teşekkür ediyorum. Dersimiz sona ermiştir. Unutmadan ilk ders ödeviniz yoktur. Daha Hogwarts'ta dolaşacağınız çok yer olduğundan ilk hafta merakınızı gidermenizi tavsiye ediyorum. Ve unutmadan lütfen dersime girecek öğrencilerin bu tabloyu bir parşömene doldurarak bana getirmesini istiyorum." Dedi ve havaya bir şeyler yazmaya başlamıştı.
Victoria, ders notlarını toparlamaya başlamıştı. Ödevin olmaması onu sevindirmişti. Ayrıca Profesörün de anlayışlı olması. Victoria, biraz yorulmuş gibiydi. Ama çok zevk almıştı bu dersten. Kapıya doğru yavaşça yürüdü ve dışarı çıktı. Her şey çok güzel gidiyordu. “Umarım hep böyle devam eder.” Dedi içinden ve bahçeye doğru yürümeye başladı…
Konu: Victoria * 
Salı Ağus. 04, 2009 9:36 am